Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego nazywany w skrócie WKKW, wywodzi się z tradycji wojskowej, pierwsze takie zawody rozegrano w Paryżu w 1902r., od 1912 roku jest to konkurencja olimpijska. WKKW składa się z trzech prób: ujeżdżenia, crossu i skoków. Celem tych zawodów było zademonstrowanie zarówno zdolności, wytrzymałości i szybkości koni, jak również ich elegancji oraz zgrania konia z jeźdźcem.

Ujeżdżenie
Konkurs ujeżdżenia polega na wykonaniu odpowiednich figur na czworoboku o wymiarach 20 m x 60 m. Sędziowie oceniają precyzję i elegancję wykonania figury, posłuszeństwo konia, jego sposób poruszania się w stępie, kłusie i galopie, a także dosiad jeźdźca.

Cross
Próba terenowa rozgrywana jest w urozmaiconym terenie z przeszkodami stałymi. Zawodnicy mają do pokonania, w zależności od klasy konkursu, dystans długości od 2600 do 6400 m, w tempie od 520 do 570 m/min, na trasie znajduje się 18-40 przeszkód o wysokości do 120 cm. Przeszkody o dużym stopniu trudności muszą mieć alternatywną możliwość ich pokonania, łatwiejszą, ale bardziej czasochłonną.

Skoki
Konkurs skoków rozgrywany jest na zasadzie konkursu dokładności, przeszkody mają wysokość od 110 do 125 cm i nawet lekkie potrącenie przez konia powoduje zrzutkę lub wyłamanie, a w konsekwencji punkty karne. Konkurs na parkurze jest sprawdzianem kondycji konia po próbie wytrzymałości.